ارتباط بین یادگیری سازمانی با آمادگی برای تغییر در کارکنان ادارات کل تربیت بدنی

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین یادگیری سازمانی با آمادگی برای تغییر در در کارکنان ادارات کل تربیت بدنی استان های گیلان، مازندران و گلستان می باشد. روش انجام تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان ادارات کل تربیت بدنی استان های گلستان، مازندران و گیلان می باشدکه تعداد 161 نفر به عنوان نمونه آماری (تمام شمار) در نظر گرفته شد. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق پرسشنامه ی 41 سوالی یادگیری سازمانی نیفه (2001) در پنج مولفه تسلط فردی، مدلهای ذهنی، یادگیری گروهی، بینش مشترک، تفکر سیستمی و پرسشنامه 18 سوالی آمادگی برای تغییر سازمانی دانهایم و همکارانش (1989) در سه بعد فرعی شناختی (6سوال)، عاطفی (6سوال) و رفتاری (6 سوال) استفاده شد. برای قابلیت روایی پرسشنامه ها، از روش روایی محتوا با استفاده از نظرات ده نفر اساتید مدیریت ورزشی و برای پایایی درونی پرسشنامه با روش آلفا کرونباخ برای آمادگی برای تغییر سازمانی 843/0 و برای یادگیری سازمانی 816/0 بدست آمد. نتایج استنباطی نشان داد بین یادگیری سازمانی با آمادگی برای تغییر در کارکنان ادارات کل تربیت بدنی ارتباط معنادار و مستقیمی وجود دارد (005/0=p و 219/0=r). همچنین در بررسی ارتباط میان ابعاد یادگیری سازمانی با مولفه آمادگی برای تغییر، میان مدل های ذهنی (001/0=p و 323/0=r)، بینش مشترک (001/0=p و 280/0=r) و تفکر سیستمی (026/0=p و 175/0=r) با آمادگی برای تغییر ارتباط معنادار و مستقیمی مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان داد که بین ابعاد تسلط فردی و یادگیری گروهی با آمادگی برای تغییر ارتباط معنی داری وجود ندارد.